eve dönüş

başrollerinde mehmet ali alaborave sibel kekillinin oynadığı ömer uğur filmi. sendikalı olmasından ötürü ev sahibi tarafından örgüt üyesi diye şikayet edilen bir kişinin suçsuz yere çektiği işkenceyi anlatır. bir insanın özgürlüğü elinden alındığında işkence altındayken kafayı nasıl sıyırabileceğine ve yapmadığı şeyleri bile kabul edeceğine en büyük örnek olan film.

çok güzel filmdir. sibel kekilli'nin gegen die wand'dan sonraki en iyi performansı bu filmdedir.

Filmini falan bilmem ama klasik bir laf vardır ya, gerçekten insanın evi gibisi yok. Metrobüsün tutamaçlarını bile öpüp tüküresim geldi(şaka ay şaka aklıma pandemi ilk başladığında tutmaçları yalayan direklere tükğren yaratıklar geldi) Baktığın zaman yabancının evi de değil, ablamın evinde kaldım 5-6 gün . İnanılmaz rahattım ama yine de kendi evi gibi olmuyor. Hoş geldim ben, hoş geldimmm :) (bkz: Hoş geldin kadınım) Link